Usunięcie jajników zwiększa ryzyko demencji; Jak skuteczna jest ooforektomia? Z badań wynika, że po 65. roku życia ryzyko wystąpienia demencji u kobiet jest wyższe o 55 proc. niż u mężczyzn. Tych różnic między płciami nie tłumaczy w pełni fakt, że kobiety żyją średnio dłużej niż panowie. Trzy duże mięśniaki: 4,8 x 4,6cm, dwa po ok. 2x2cm i kilka maciupeńkich w ścianie macicy. Od roku uciążliwe plamienia więc chcę się dziadostwa pozbyć. Opcje: wyłuszczenie lub usunięcie macicy. Wybór należy do mnie. Nie planuję kolejnych dzieci, ale gdyby się zdarzyła wpadka to nie byłaby Szacuje się, że procedurę histerektomii rozszerzoną o usunięcie przydatków stosuje się w około 40% totalnych i subtotalnych operacji macicznych u pacjentek w wieku 40–44 lat, w 60% zabiegów u kobiet w wieku 45–50 lat i nawet w 78% przypadków pacjentek w wieku powyżej 50. roku życia [1, 2, 4]. Tak wielką wagę do decyzji o Okres rehabilitacji po usunięciu macicy . Okres rehabilitacji po usunięciu macicy trwa znacznie dłużej i trwa do momentu całkowitego wyleczenia kobiety z usuniętą macicą. Późny okres pooperacyjny rozpoczyna się 1-2 tygodnie po operacji. Najpoważniejsza jest rehabilitacja po operacji brzusznej. Blizny po blizny z reguły usuwane są Znajdują się po dwóch stronach macicy i są połączone z jajowodami. Być może słyszałaś kiedyś o zabiegu, jakim jest usunięcie jajników. Jajniki to organy, na których bardzo często pojawiają się guzy, dlatego też niektórzy specjaliści zalecają usunięcie jajników, gdy kobieta wejdzie w etap menopauzy. W niektórych Histerektomia, czyli usunięcie macicy, jest drugim, po cesarskim cięciu, najczęściej wykonywanym poważnym zabiegiem ginekologicznym. Jak jednak wskazują badania naukowe, dzięki nowoczesnym w2DJPU. Kiedy dowiedziałam się, że mam raka macicy, młodsza córeczka miała 6, jej starsza siostra zaledwie 21 miesięcy. Pierwszym objawem raka było krwawienie z macicy. Przetrwałam. Nie dałam się chorobie. Konieczna była operacja usunięcia macicy (histerektomia). Pierwszym objawem raka było krwawienie z macicy. Konieczna była operacja usunięcia macicy (histerektomia). Rak macicy ujawnił się nagle, konieczna była histerektomia, ale udało się! Natalie urodziła się zdrowa. Ważyła 3,8 kg. Mój drugi poród zniosłam nieźle i bez komplikacji. Ze szpitala Roosevelt na Manhattanie wyszłam po 36 godzinach od porodu. Mała rosła jak na drożdżach. Czułam się szczęśliwa i zmęczona. Nic dziwnego, bo przecież w domu była jeszcze jedna córeczka, która skończyła zaledwie 15 miesięcy. Zajęcia wokół nich nie krwawienie z macicy pojawiło się dwa miesiące po porodzie. Trwało 12 dni. Zaniepokojona poszłam do lekarza. Mój ginekolog po badaniu stwierdziła, że nie widzi nic Dopóki karmisz piersią, to macica może być rozregulowana. Możesz plamić i nawet krwawić. Nie przejmuj się – się nie przejmować, chociaż krwawiłam. Raz mniej, raz bardziej. Czułam się słabo. Po kolejnych dwóch tygodniach wybrałam się do innego ginekologa. Zrobiła mi USG brzucha. - Masz hyperplasia – wiedziałam, co to znaczy. W domu od razu wrzuciłam hasło do Internetu i znalazłam, że to przerost błony śluzowej macicy. Dowiedziałam się, że na 100 kobiet z tą chorobą, tylko u dwóch, może trzech przeradza się ona w raka macicy. Mały procent. Moja szansa, żebym znalazła się w tej grupie jest minimalna – pocieszałam się. Zwłaszcza, że wyniki biopsji były optymistyczne. Żadnych rakowych komórek. Czeka mnie operacja usunięcia macicy Dwumiesięczna kuracja zastrzykami niosła nadzieję. Wstrzymywała krwawienia na kilka dni. Musiałam przestać karmić Natalie piersią, żeby sztuczny hormon nie dostawał się do jej organizmu. Najpierw czułam się winna, potem myślałam, że to przecież dla ratowania mojego zdrowia. Dobiła mnie jednak rozmowa z Masz 50 procent szansy, że uratujemy macicę. Widzę nowe ogniska choroby. Nie wiem, dlaczego twój organizm nie odpowiada na kurację – usłyszałam pewnego Co mam robić? – zapytałam. - Profilaktycznie usunąć macicę - padła odpowiedź. Zrobiło mi się ciemno w oczach. Ja przecież mam tylko 41 lat! Sharon Quayle, Klinika Nyack, Nowy Jork, USA Po 6 tygodniach od histerektomii może zacząć życie seksualne. W przypadku, kiedy mamy do czynienia z pooperacyjną menopauzą, objawiającą się między innymi suchością pochwy warto wydłużyć grę wstępną i używać środków kobiety, które przed operacją nie zdążyły urodzić dzieci skarżą się, utraciły swoją kobiecość. Ale większość czuje ulgę,ponieważ operacja likwiduje przykre dolegliwości np. silne krwawienia. Po operacji bardzo zalecam ruch - jazdę na rowerze, bieganie, gimnastykę - cokolwiek, co pomoże utrzymać organizm w dobrej kondycji, bez nadwagi. Historia chorób rodziny nie pracowała na moją korzyść. Moja mama miała usunięte wszystkie organy kobiece w wieku 50 lat. Podobnie było z jej młodszą siostrą. Obie cierpiały z powodu wielkich mięśniaków. A druga siostra mamy umarła na raka jajników. Przez tydzień podejmowałam decyzję. Mój mąż mówił, żebym robiła to, co uważam za słuszne. Byłam przybita. Intuicja mówiła mi, że muszę zrobić wszystko, żeby żyć dla moich dwóch malutkich córeczek. Zgodziłam się na sali operacyjnej weszłam sama. Miałam założony rozpinany fartuch. Skarpetki na nogach i czepek na głowie. Anestezjolog kazał mi wejść na stół. Wąski i długi. Nad nim wisiała wielka lampa. Gdy leżałam, słyszałam stukot narzędzi operacyjnych, które układały na bocznym stole dwie Czuję się jakbym była w kuchni restauracyjnej – powiedziałam. Anestezjolog roześmiał się po czterech godzinach. Ujrzałam nad sobą twarz mojej ginekolog. - Usunęłam również jajniki. Nie wyglądały zdrowo – powiedziała. Zakręciło się mi w głowie. Przecież miała usunąć tylko macicę. Ale nie miałam siły mówić. szpitala, w którym spędziłam 48 godzin, pamiętam zatroskaną twarz męża i prywatną pielęgniarkę. Poradziła ją znajoma, która przeszła podobną operację. Szpital bez oporów zgodził się i dał numer telefonu do biura usług prywatnych pielęgniarek. Wybraliśmy asystentkę pielęgniarki za 250 dolarów na 12 godzin. Pielęgniarka z pełnymi kwalifikacjami kosztuje trzy razy tyle. Sonia była z Jamajki. Pomagała mi wstać do łazienki. Myła mnie. Trzymała za rękę. Podawała lód do ssania. Po operacji usunięcia macicy (histerektomii) Do domu wróciłam obolała. Leżałam w łóżku i patrzyłam w telewizor. Nie mogłam trzymać malutkiej Natalie, która wyciągała do mnie ręce. Mama posadziła ją obok mnie na łóżku, bo przez 6 tygodni od operacji nie wolno mi było nic dźwigać. Nie mogłam jeść. Nie mogłam spać. Czekałam niecierpliwie na wyniki badań patologicznych mojej usuniętej macicy i jajników. Wreszcie przyszły po 10 dniach od operacji. Ginekolog kazała mi usiąść. Mój mąż trzymał mnie za Jajniki są OK. Ale znaleziono mały guzek w ścianie macicy. Mniejszy niż 2,1 milimetra. - To był rak – powiedziała patrząc mi w oczy. I podsunęła mi pudełko z papierowymi chusteczkami do uznał, że rak był na tyle mały, że nie trzeba podawać chemii, ani naświetlać. Operacja załatwia sprawę. Teraz co 4 miesiące chodzę na kontrolne badania do Nowojorskiego Instytutu Raka. Minęły dwa lata od operacji. Zaczynam wracać do siebie. W USA przeprowadza się rocznie ponad 600 tys. zabiegów histerektomii. Co trzecia kobieta po 60 roku życia przeszła taką operację. Histerektomia może być częściowa (usuwa się górną część macicy, a zostawia jej szyjkę), całkowita (usuwa się macicę i jej szyjkę) i radykalna (wyjęte zostają: macica, szyjka i część pochwy). Podczas operacji może też być usunięty jeden albo oba jajniki. Danuta Świątek , korespondentka z Nowego Jorku Endometrium to błona śluzowa, która wyściela macicę. Niewiele kobiet wie, co to jest endometrium. Muszą sobie jednak zdawać sprawę, że z endometrium jest związanych wiele groźnych chorób, w tym endometrioza, zapalenie błony śluzowej macicy i rak endometrium. Dlatego tak ważne jest, aby uświadomić kobietom co to jest endometrium. spis treści 1. Czym jest endometrium? 2. Przerost endometrium Co wpływa na przerostu endometrium? Leczenie przerostu endometrium 3. Endometrioza a resekcja macicy 4. Zapalenie śluzówki macicy 5. Rak endometrium rozwiń 1. Czym jest endometrium? Endometrium jest błoną śluzową, która wyściela wnętrze macicy. Jest to tkanka, której działanie jest regulowane przez hormony żeńskiego układu rozrodczego – głównie estrogeny. W związku z działaniem tych steroidowych substancji w trakcie cyklu miesięcznego podlega ono ciągłym zmianom. W pierwszej fazie cyklu endometrium ulega rozrostowi w związku z dojrzewaniem pęcherzyków Graafa i przygotowywaniem błony śluzowej macicy na zagnieżdżenie zarodka. W drugiej fazie natomiast wzrost stężenia progesteronu powoduje wyhamowanie powiększania endometrium czego następstwem jest jego złuszczanie i miesiączka. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Endometrioza - jak ją rozpoznać i leczyć?" W warunkach nieprawidłowych może dochodzić do przerostu endometrium. Najczęściej przerost błony śluzowej macicy jest spowodowany zaburzonym działaniem gospodarki hormonalnej. Ta dolegliwość występuje przede wszystkim u kobiet po 55 roku życia. W diagnostyce chorób endometrium wykonuje się badanie USG. Na wyniku badania można często przeczytać o endometrium niejednorodnym. Jednak nie należy panikować, niejednorodne endometrium nie jest powodem do zmartwienia, ponieważ każdy wynik USG należy interpretować po przejrzeniu wyników innych badań. Często niejednorodne endometrium może wskazywać na którąś z częstych chorób. 2. Przerost endometrium Badanie endometrium macicy jest oparte w pierwszych etapach głównie o diagnostykę obrazową przy użyciu USG. Ponadto wykonuje się badania hormonalne a także histeroskopię. Lekarz ginekolog decyduje o kolejnych etapach badań biorąc pod uwagę grubość endometrium, która jest zależna przede wszystkim od wieku a także od tego czy kobieta miesiączkuje czy jest już może po menopauzie. W przypadku kobiet miesiączkujących grubość endometrium powinna wynosić od 10-12 mm zaś u pań po menopauzie 7-8 mm. W przypadku podejrzeń nieprawidłowego rozrostu endometrium lekarz może zalecić wykonanie biopsji oraz badania histopatologicznego pobranego wycinka. To badanie pozwala odpowiedzieć na pytanie czy istnieje ryzyko wystąpienia procesu nowotworowego czy też można go wykluczyć. Co wpływa na przerostu endometrium? Przerost endometrium zdarza się dość często. Jest to schorzenie, które dotyczy zarówno kobiet miesiączkujących, jak i tych po menopauzie. Do zmiany grubości endometrium dochodzi pod wpływem działania hormonów. Do objawów przerostu endometrium należą różne odchylenia w przebiegu miesiączki, bóle w podbrzuszu lub okolicy jajników. Jeśli kobieta zauważy u siebie jakieś niepokojące objawy, powinna udać się do ginekologa. Za przerost endometrium są odpowiedzialne zaburzenia hormonalne. Zmiany związane z przerostem endometrium po pewnym czasie utrudniają normalne funkcjonowanie, ponieważ prowadzą do bardzo obfitych krwawień, również między miesiączkami. Gdy lekarz zdiagnozuje przerost endometrium, powinien zlecić inne badania, USG narządów rodnych, poziomu hormonów i badanie narządów rodnych. Zdarza się również, że lekarz wykonuje biopsję przerostu endometrium. Leczenie przerostu endometrium Leczenie przerostu błony śluzowej macicy jest zależne od stopnia jego zaawansowania. Jeśli przerost jest stosunkowo niewielki to można próbować wdrażać terapię hormonalną. Niemniej jednak najczęściej stosuje się łyżeczkowanie jamy macicy. Jest to zabieg inwazyjny polegający na usuwaniu nadmiaru tkanki. Zwykle wykonywany jest w znieczuleniu. Ponadto w czasie około 3-4 dni po jego wykonaniu mogą pojawiać się krwawienia. Jeżeli występują one dłużej to bezwłocznie należy udać się do lekarza. Ponadto po łyżeczkowaniu jamy macicy również przeprowadzane jest kontrolne badanie histopatologiczne usuniętej tkanki, co pozwala na stwierdzenie stanu przednowotworowego lub nowotworu. W takich sytuacjach wykonywana jest histerektomia czyli całkowite usunięcie macicy oraz jajników w celu uniknięcia groźnych następstw. Badania diagnostyczne endometrium są niezwykle ważne dla kobiet szczególnie po 55 roku życia, które szczególnie narażone są na rozwój nowotworów narządu rodnego. 3. Endometrioza a resekcja macicy Endometrioza (gruczolistość) to druga najczęstsza przyczyna usunięcia macicy oraz hospitalizacji na oddziałach ginekologicznych. Endometrium naturalnie wyściela macicę, jednak u chorych na endometriozę kobiet, znajduje się poza nią. U chorych endometrium przemieszcza się do jajników, pochwy, jajowodów i otrzewnej miednicy mniejszej. Komórki przyczepione do innych narządów wykazują aktywność wydzielniczą i reagują na zmiany hormonalne, które zachodzą w organizmie kobiety. Na skutek tego dochodzi do wewnętrznych krwawień, przewlekłych reakcji zapalnych, powstania guzków, blizn i zrostów, a także do zmiany stosunków anatomicznych narządów w miednicy mniejszej. Konsekwencją tych zmian może być bezpłodność. Endometrium mogą dotknąć różne schorzenia (123rf) Wiodące objawy endometriozy to ból w obrębie miednicy mniejszej, który towarzyszy miesiączce. Pojawia się kilka dni przed jej wystąpieniem i trwa do jej końca. Dodatkowo, kobieta może odczuwać ból podczas stosunku, ból przy oddawaniu moczu i stolca. Mogą także pojawić się bóle pleców, silny zespół napięcia przedmiesiączkowego, obfite miesiączki, krwiomocz, nudności, zaparcia, oraz krwawienia między miesiączkami. Leczenie endometriozy polega na zatrzymaniu pracy jajników lub na wywołaniu tzw. odwracalnej menopauzy. 4. Zapalenie śluzówki macicy Zapalenie śluzówki macicy spowodowane jest przedostaniem się drobnoustrojów patologicznych lub mikroorganizmów flory bakteryjnej pochwy do macicy. Choroba jest najczęściej powikłaniem po porodzie lub zabiegach takich jak: łyżeczkowanie, założenie wkładki wewnątrzmacicznej, histeroskopia, używanie tamponów usunięcie ciąży. Zapalenie błony śluzowej macicy objawia się najczęściej pieczeniem pochwy, świądem, żółtymi upławami, stanami podgorączkowymi lub gorączką, bólem podbrzusza, krwawieniem z macicy. Może doprowadzić do zapalenia jajowodów i jajników. Leczenie zapalenia śluzówki macicy opiera się na złuszczaniu endometrium i podawaniu antybiotyków. 5. Rak endometrium Rak endometrium jest najczęstszym rodzajem złośliwego nowotworu błony śluzowej macicy. Do głównych czynników ryzyka rozwoju raka endometrium należy otyłość późna menopauza, cukrzyca, nadciśnienie i uwarunkowania genetyczne. Rak endometrium częściej występuje również u kobiet, które nie mają dzieci. Ponadto rak endometrium jest związany z zespołem policystycznych jajników, cyklami bezowulacyjnymi oraz hiperestrogenizmem endo- i egzogennym. Czynnikiem ryzyka raka endometrium jest również długie leczenie raka sutka tamoksifenem. Rak endometrium (nowotwór trzonu macicy) ujawnia się na dwa sposoby. Pierwszy, częstszy typ raka endometrium, występuje u kobiet w okresie około menopauzalnym. Rozwija się na podłożu rozrostu endometrium i wiąże się ze stymulacją estrogenami. Drugi, rzadszy typ raka endometrium, dotyka kobiet koło 60-70 roku życia i nie jest powiązany ze zmianami hormonalnymi. Rokowania w przypadku tego rodzaju raka endometrium są gorsze. Charakterystycznym objawem są plamienia i krwawienia z dróg rodnych kobiety. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Mięśniak to nie rak. Mięśniaki to niezłośliwe nowotwory macicy, które występują u nawet 60-80 proc. kobiet. Zmiany ten, choć niezłośliwe, często wywołują objawy kliniczne. O metodach usuwania mięśniaków opowiada lek. Dorota Niewęgłowska, specjalista ginekologii i położnictwa krakowskiej SCM clinic. Kiedy usuwać mięśniaki macicy? Jak usunąć mięśniaki macicy? Choć mięśniaki macicy są zmianami łagodnymi, często znacząco wpływają na zdrowie i codzienne funkcjonowanie objawy mięśniaków to: nieprawidłowe krwawienia z macicy, a także będąca ich konsekwencją anemia, objawy uciskowe i powiązany z tym częstomocz lub bóle w okolicy krzyżowej. Wiele pacjentek z powodu mięśniaków miewa również problemy z usuwać mięśniaki macicy?Ze względu na lokalizację zmian w macicy, wyróżnia się mięśniaki śródjamowe, podśluzówkowe, śródścienne i podsurowicówkowe. Ich usuwanie jest uzależnione od lokalizacji, rozmiarów guzów i planów prokreacyjnych pacjentki. Aby dobrać najlepszą metodę leczenia, w trakcie wywiadu lekarz powinien ustalić, czy u pacjentki występują objawy rosnące do jamy macicy (typ 0,1 lub 2) nawet gdy są niewielkie, mogą powodować nieprawidłowe krwawienia, obfite miesiączki i anemizację, a więc spadek hemoglobiny we krwi. Tego typu zmiany należy usuwać, operuje się je histeroskopowo – tłumaczy lekarka SCM polega na wprowadzeniu kamery do jamy macicy, dzięki czemu uzyskuje się wizualizację jej wnętrza. Następnie, pod kontrolą wzroku, za pomocą pętli elektrycznej lub innych dostępnych narzędzi histeroskopowych, usuwa się zmianę ze środka macicy. Zabiegi te są często poprzedzane terapią hormonalną, wspomagane za pomocą leków przeciwkrwotocznych, takich jak kwas traneksamowy czy niesterydowe leki uciskowe są natomiast powodowane większymi zmianami napierającymi na otaczające narządy, na przykład na pęcherz moczowy czy jelita. Może to powodować częstsze oddawanie moczu, bóle przy stosunku, zaparcia lub zniekształcenie zarysu powłok brzusznych. Dochodzi do tego również ucisk na okolicę splotów krzyżowych, skutkujący bólami kręgosłupa i miednicy bezobjawowe nie wymagają leczenia, a w ich przypadku wystarczy jedynie stosowanie postępowania wyczekującego tj. pacjentki, u których operuje się mięśniaki bezobjawowe, to kobiety z mięśniakami podśluzówkowymi lub śródjamowymi, które planują ciążę lub mają problem z zajściem w nią. Według badań mięśniaki o takiej lokalizacji mogą powodować wczesne poronienia lub problemy z implantacją zarodka – mówi lek. Dorota Niewęgłowska, specjalista ginekologii i położnictwa krakowskiej SCM usunąć mięśniaki macicy?Jeśli pacjentka planuje jeszcze ciążę, złotym standardem w usuwaniu mięśniaków jest zabieg miomektomii konserwatywnej. Pozwala on zachować macicę. W zależności od rozmiarów zmian sięga się po metody laparoskopowe (małoinwazyjne) lub laparotomijne (wykonywane na otwartej jamie brzusznej).W przypadku kobiet niemających planów rozrodczych lub będących już w okresie menopauzy możliwe jest laparoskopowe usunięcie trzonu macicy przy zachowaniu szyjki macicy, tzw. LSH, lub też usunięcie całej macicy (TLH), jeśli w cytologii występowały nieprawidłowości szyjki macicy. Przed zabiegami laparoskopowymi usuwającymi sam trzon macicy wykonuje się biopsję błony śluzowej jamy macicy (tj. endometrium). Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym w trybie ambulatoryjnym lub na wizycie ginekologicznej. Możliwa jest również kwalifikacja do diagnostycznego zabiegu łyżeczkowania jamy macicy. Ten zabieg wymaga krótkiego znieczulenia ogólnego. W trakcie laparoskopowego usunięcia trzonu macicy używa się morcelatora, który umożliwia usunięcie materiału operacyjnego na zewnątrz ciała pacjentki. W przypadku nierozpoznanych wcześniej zmian onkologicznych w endometrium, użycie tego narzędzia może przyczynić się do szybszego rozprzestrzeniania się nowotworu – tłumaczy lek. Dorota wyglądają poszczególne wspominane wcześniej metody operacyjne? Podczas laparoskopii wykonywane jest niewielkie nacięcie w pępku, przez które wprowadzana jest kamera do jamy brzusznej. Podany zostaje gaz, który umożliwia wytworzenie przestrzeni w polu operacyjnym. Następnie wprowadzane są narzędzia operacyjne przez nacięcia długości 5 i 10 mm. Nacięcia zazwyczaj wykonywane są w linii nadłonowej, choć ich lokalizacja uzależniona jest w dużej mierze od wielkości operowanych zmian – wyjaśnia ginekolog SCM usuwa się zazwyczaj mięśniaki wielkości do 8, a maksymalnie 12 cm. Możliwym powikłaniem tego typu zabiegu jest krwawienie, w związku z czym konieczna jest obserwacja i kontrola pozabiegowa. W zależności od przebiegu zabiegu, w niektórych przypadkach operator decyduje się na pozostawienie drenu na jedną dobę (przez ten czas pacjentka musi pozostawać w klinice), aby następnie mieć możliwość kontroli ewentualnych powikłań laparotomii po otwarciu powłok brzusznych (z cięcia nadłonowego lub prostego), po uzyskaniu wglądu w pole operacyjne, nacina się mięśniówkę macicy nad mięśniakiem, wyłuszcza się zmianę, a następnie zamyka się lożę za pomocą szwów, zabezpieczając w ten sposób hemostazę (czyli przeciwdziałając krwawieniu). Tą drogą usuwa się zmiany o rozmiarach większych od tych kwalifikujących się do zabiegów laparoskopowych, lub mnogie zmiany u kobiet, które planują jeszcze ciążę. W przypadku laparatomii z reguły pozostaje się w klinice przez dwie doby. Jest to więc jedna doba hospitalizacji więcej, a poza tym zabieg ten związany jest z przecięciem powłok, czego efektem jest dodatkowy ból wynikający z większej rany względu na rodzaj zabiegu, poważne powikłania pooperacyjne są rzadkie. Pacjentka do dwóch tygodni po zabiegu powinna ograniczać aktywność rekonwalescencja trwa ok. sześciu tygodni, po których kobieta może już wrócić do normalnego, codziennego funkcjonowania. Ciąża po miomektomii konserwatywnej powinna być planowana co najmniej 6 miesięcy po zabiegu. Poród zaś przeprowadza się za pomocą cięcia cesarskiego z ulgi na osłabienie mięśniówki macicy i możliwe jej pęknięcie w trakcie porodu naturalnego. Oczywiście, jeśli tylko istnieje taka możliwość, powinno się wybierać metody małoinwazyjne w postaci histeroskopii (jeśli pozwala na to lokalizacja zmiany) lub laparoskopii. Pobyt w szpitalu po nich trwa zazwyczaj jedynie dobę i pacjentki zdecydowanie szybciej dochodzą do siebie. Umowny próg starości osiąga w Polsce coraz większa liczba kobiet. W ginekologii można wyodrębnić schorzenia i stany związane z procesem starzenia i rozwijające się na jego tle. Problem stanowi leczenie w tym okresie, gerohigiena i rehabilitacja. Należy więc zwrócić szczególną uwagę na opiekę ginekologiczną, co jest zadaniem geriatrii ginekologicznej – nauki o chorobach wieku starczego i ich leczeniu. Prof. Ewa Dmoch-Gajzlerska Zakład Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej WUM Proces starzenia W okresie postmenopauzalnym w organizmie kobiety dochodzi do szeregu zmian zanikowych związanych z wygaśnięciem czynności hormonalnej jajników. Dotyczą one przede wszystkim narządu płciowego i gruczołów sutkowych. Zasadniczymi cechami starzenia jest zmniejszenie się masy czynnych metabolicznie tkanek oraz zmiany strukturalne i czynnościowe pozostałej masy tkankowej. Procesy te przebiegają odmiennie, w zależności od indywidualnych cech oraz od różnej charakterystyki tkankowej, którą pod tym względem można podzielić na tkanki bradytroficzne o wolniejszym procesie starzenia i tachytroficzne o szybszym procesie starzenia. Zależne jest to również od oddziaływania czynników neurohormonalnych i środowiska otaczającego. Proces starzenia się jest związany głównie z tkanką mezenchymalną na skutek utraty wody, elastyczności, transmineralizacji oraz zmiany komponenty białkowej struktur włóknistych – kolagenu i elastyny. Dochodzi także do zmian strukturalnych elementów komórkowych tej tkanki, a szczególnie zmian w naczyniach krwionośnych, polegających na odkładaniu się w ich warstwie wewnętrznej lipo- i glikoproteidów oraz gromadzeniu się złogów wapnia. Na skutek obrzmienia śródbłonka naczyniowego dochodzi do utrudnienia przepływu krwi i odżywiania tkanek. We włóknach nerwowych opatrzonych otoczką dochodzi do zmian degeneracyjnych osłonki rdzennej. Czynność gruczołów dokrewnych jest szczególnie związana z układem nerwowym, a zwłaszcza podwzgórzem, które poprzez szereg hormonów uwalniania (releasing hormones) dostających się do układu wrotnego przysadki uwalnia z jej części gruczołowej odpowiednie hormony tropowe. Dlatego też prawidłowy stan i działanie podwzgórza w wieku pomenopauzalnym ma duże znaczenie dla całego układu hormonalnego i sprzężenia zwrotnego. Podobnie podwzgórze jest jednym z ośrodków układu autonomicznego regulującego ciepłotę ciała, popęd płciowy, łaknienie i pragnienie, a także bierze udział w regulacji snu i powstawaniu stanów emocjonalnych. Menopauza: zmiany w układzie rozrodczym kobiety Jajniki W jajniku dochodzi w okresie pomenopauzalnym do całkowitego zaniku wszystkich specyficznych struktur gruczołu. Ciężar obu jajników powyżej 60. roku życia wynosi około 4,0 g w porównaniu do 11,3 g u kobiety młodej. Warstwa korowa ulega przerośnięciu tkanką łączną i ścieńczeniu. W naczyniach występują zmiany zwyrodnieniowe, równocześnie obserwuje się rozrost zrębu jajnika, który wytwarza głównie androgeny. W późnej starości jajniki ulegają całkowitej inwolucji, stanowiąc małe, twarde, listeczkowate twory z głębokimi rowkami. Poziom estrogenów w moczu obniża się poniżej 10 mikrogramów na 24 godziny wobec 30-50 mikrogramów/24 godz. w okresie dojrzałości płciowej. Srom, pochwa i macica Na sromie na skutek zmian zanikowych kurczą się i zmniejszają wargi sromowe mniejsze, spłaszcza się wzgórek łonowy, tracą swoje napięcie wargi sromowe większe. Wejście do pochwy staje się coraz węższe, a błona śluzowa przedsionka jest sucha, cienka i blada. Zmiany te utrudniają utrzymywanie stosunków płciowych. Również nabłonek pochwy na skutek braku estrogenów cieńczeje, ściany pochwy ulegają wygładzeniu, zanikają sklepienia i często dochodzi do zwężenia w 1/3 górnej pochwy (kraurosis vaginae), co również przyczynia się do utrudnienia współżycia płciowego. Zmienia się pH wydzieliny z pochwy – z kwaśnego na obojętny lub zasadowy. Na skutek zniknięcia z nabłonka glikogenu zmienia się mikroflora pochwy. Zanikają pałeczki kwasu mlekowego, a pojawia się flora bakteryjna mieszana, z pałeczką okrężnicy na czele. Część pochwowa ulega znacznemu skróceniu, kanał szyjki zaś zwężeniu, a jego ujście staje się punkcikowate, niekiedy całkowicie zarośnięte, co wobec istnienia innych stanów patologicznych macicy prowadzić może do szeregu poważnych powikłań. Macica również ulega zanikowi. Jej ciężar z około 58 g w wieku 40 lat zmniejsza się do 37,8 g około 70. roku życia. Błona śluzowa macicy w tym okresie cieńczeje, zanika warstwa podstawowa, nabłonek staje się niski, sześcienny, a gruczoły śluzowe wąskie i krótkie, z małą ilością wydzieliny. Zanika również podścielisko błony śluzowej. Przymacicza boczne i więzadła krzyżowo-maciczne ulegają skróceniu i zwiotczeniu, co daje w następstwie spłycenie sklepień pochwy. W jajowodach po obniżeniu estrogenów następuje spłaszczenie nabłonka, zanik rzęsek i często zarośnięcie ich światła. Opieka ginekologiczna Zbieranie wywiadów i badanie w okresie pomenopauzalnym wymaga wiele cierpliwości, taktu, życzliwości i szacunku dla kobiety, która bardzo często jest już osamotniona i pozbawiona właściwej i należytej opieki ze strony dzieci i rodziny. Przy badaniu ginekologicznym należy pamiętać, że pochwa w tym okresie ulega zwężeniu, sklepienia są zanikłe, a ściany tak ścieńczałe i nieelastyczne, że mogą ulec rozerwaniu nawet przez nieco tylko silniejszy ucisk badających palców. Przy oględzinach zewnętrznych należy zwrócić uwagę na stan ujścia cewki moczowej. Przy badaniu wewnętrznym należy pamiętać, że macica w tym okresie jest zanikła, podobnie jak jajniki. W przypadku stwierdzenia zmian podejrzanych o proces nowotworowy obowiązuje pobranie wycinka. Jeżeli przeprowadza się test hormonalny (próba Meigsa) mający wykazać stopień reaktywności ściany pochwy na podawanie estrogenów, to zarówno przed, jak i po teście należy pobrać wymaz cytohormonalny. Najczęstsze dolegliwości i schorzenia Do najczęstszych dolegliwości i schorzeń okresu pomenopauzalnego należą: 1) zmiany na sromie (marskość i rogowacenie białe); 2) starcze zapalenie błony śluzowej macicy; 3) cukrzycowe zapalenie sromu; 4) idiopatyczny świąd sromu (neurodermatitis); 5) zanikowe zapalenie pochwy; 6) wypadanie macicy i pochwy; 7) nietrzymanie moczu; 8) osteoporoza. Podsumowanie Badania wśród kobiet po menopauzie przeprowadzone przez Zakład Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (Ewa Dmoch-Gajzlerska, Maria Rabiej), a dotyczące badań profilaktycznych, wykazały, że: 1) Wszystkie kobiety w okresie postmenopauzalnym uznają zasadność badań profilaktycznych. 2) 25% kobiet nie zna zasad wykonywania samobadania piersi. 3) Krwawienie po menopauzie jest objawem zawsze zmuszającym do konsultacji z lekarzem ginekologiem. 4) Nietrzymanie moczu jest objawem ukrywanym przez kobiety. Na podstawie posiadanych danych i obecnej wiedzy możemy stwierdzić, że istnieje potrzeba głębszego holistycznego podejścia do całej populacji kobiet w okresie pomenopauzalnym. Podziel się Ponad 90% kobiet oceniło swoją wiedzę w zakresie stosowanej metody antykoncepcji jako dobrą lub bardzo dobrą – wynika z badania opinii zainicjowanego... czytaj dalej Usunięcie macicy Zabieg Kliniki Ceny Pytania Histerektomia, czyli chirurgiczne usunięcie macicy, jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów operacyjnych na świecie. Coraz częściej mówi się jednak o tym, że wielu przeprowadzonych już operacji można było uniknąć, stosując mniej inwazyjne, a równie skuteczne metody. Jakie są zatem wskazania do histerektomii i jak wygląda życie po tym zabiegu? Histerektomia to operacja, podczas której usuwa się macicę. Inwazyjny charakter zabiegu sprawia, że wykonuje się jego jedynie w ściśle określonych przypadkach. Zaliczamy do nich nowotwory: szyjki bądź trzonu macicy oraz jajnika. Inne wskazania to: obniżenie lub wypadanie macicy mięśniaki macicy, których nie da się usunąć np. laparoskopowo nieskuteczne leczenie zachowawcze endometriozy W Polsce wykonuje się ok. 60 tys. zabiegów usunięcia macicy rocznie, jednak wielu z nich można było uniknąć! Histerektomia zawsze powinna być traktowana jako ostateczność, dlatego w przypadku skierowania na operację, warto dopytać lekarza czy nie istnieją inne metody leczenia danej przypadłości. W razie wątpliwości można zasięgnąć też opinii innego specjalisty. Usunięcie macicy – znajdź klinikę Porównaj oferty, sprawdź ceny i przeczytaj opinie o 28 placówkach wykonujących usunięcie macicy: Pokaż placówki najbliżej mnie Pokaż placówki we wszystkich miastach Rodzaje histerektomii Zakres histerektomii jest uzależniony od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby, jak również ogólnego stanu zdrowia pacjentki. Wyróżniamy cztery rodzaje histerektomii: histerektomię częściową, czyli usunięcie trzonu macicy z pozostawieniem szyjki macicy; histerektomię całkowitą, polegającą na usunięciu całej macicy; histerektomię całkowitą, podczas której dochodzi do usunięcia macicy z jajowodami i jajnikami; histerektomię radykalną, czyli całkowite usunięcie macicy, przymacicz, górnej części pochwy i okolicznych węzłów chłonnych. Histerektomię radykalną przeprowadza się po zdiagnozowaniu chorób nowotworowych, np. raka szyjki macicy. Wyraźne wskazania medyczne muszą także zaistnieć, aby lekarz podjął decyzję o usunięciu macicy i jajników – po wycięciu przydatków bowiem dochodzi do menopauzy, niezależnie od wieku pacjentki. W ostatnich latach coraz głośniej mówi się o potrzebie odejścia od terapii radykalnej na rzecz operacji oszczędzających. Warto wiedzieć: Wskazania do procedury oszczędzającej to pragnienie zachowania płodności, względy psychologiczne oraz obawa przed możliwymi skutkami histerektomii, np. nietrzymaniem moczu. Metody usuwania macicy Istnieją trzy metody usuwania macicy: histerektomia przezpochwowa, histerektomia laparoskopowa i przezbrzuszna. Klasyczna laparotomia jest zalecana jedynie w przypadku nowotworów złośliwych. Po zdiagnozowaniu guzów niezłośliwych lub innych chorób nieonkologicznych można przeprowadzić małoinwazyjny zabieg, taki jak usunięcie macicy laparoskopowo lub usunięcie macicy przez pochwę. To właśnie technika przezpochwowa jest zalecana przez Światową Organizację Zdrowia jako metoda pierwszego wyboru. Po takim zabiegu pacjentka szybciej wraca do formy i nie musi przejmować się bliznami. Usunięcie macicy – skutki Usunięcie macicy bez jajników wiąże się z zaprzestaniem miesiączkowania. Wynika to z utraty błony śluzowej macicy, która znajduje się w trzonie tego narządu. W przypadku usunięcia macicy z przydatkami dodatkowo wywołany zostaje stan menopauzy – to dlatego, że jajniki wytwarzają hormony (przede wszystkim estrogen). Ich brak sprawia, że konieczne jest wdrożenie tak zwanej zastępczej terapii hormonalnej. Pozwala to spowolnić rozwój związanych z menopauzą schorzeń takich jak osteoporoza czy choroba niedokrwienna. Terapia pomaga także w zminimalizowaniu przykrych dolegliwości towarzyszących okresowi klimakterium: nocnym potom i uderzeniom gorąca oraz suchości pochwy. Pamiętaj: Histerektomia to silna ingerencja w kobiecość dlatego proces rekonwalescencji nierzadko wymaga wsparcia psychologicznego. Usunięcie macicy a ciąża Histerektomia, nawet ta częściowa, uniemożliwia zajście w ciążę – płód rozwija się bowiem w trzonie macicy, który podczas zabiegu zostaje usunięty. Właśnie dlatego u pacjentek, które nie zostały jeszcze matkami, histerektomię wykonuje się jedynie w sytuacjach, gdy innej możliwości leczenia nie ma. Histerektomia a współżycie Usunięcie macicy często sprawia, że pacjentki czują się mniej kobieco, a ich libido spada. Kobiety obawiają się także, że po operacji doznania nie będą już takie sobie – także u partnera. W istocie, pacjentki z zachowaną szyjką macicy lepiej oceniają swoją satysfakcję seksualną, jednak jej brak także pozwala czerpać przyjemność ze zbliżeń. W przypadku histerektomii radykalnej warto wybierać pozycje, które umożliwiają kobiecie kontrolę głębokości penetracji, a zatem te, w których kobieta znajduje się na górze. Usunięcie trzonu macicy a tycie Pacjentki zakwalifikowane do histerektomii obawiają się, że po operacji przytyją. Co prawda sam zabieg nie wywiera wpływu na metabolizm, jednak w okresie rekonwalescencji kobiety nie mogą podejmować wysiłku fizycznego i są mniej aktywne. Właśnie dlatego należy dostosować codzienny jadłospis do tego, ile kalorii na co dzień spalamy. Nie zaleca się także całkowitej rezygnacji z ruchu – na początek wystarczą krótkie spacery, które z czasem będą mogły ustąpić miejsca bardziej zaawansowanym formom aktywności. Rekonwalescencja po histerektomii Przebieg i sam czas trwania rekonwalescencji po usunięciu macicy jest uzależniony przede wszystkim od tego, jaką metodą i w jakim zakresie przeprowadzono zabieg. W przypadku metody przezpochwowej i laparoskopowej hospitalizacja z reguły nie przekracza pięciu dni, a do codziennych obowiązków można wrócić po około dwóch miesiącach. Z rozpoczęciem współżycia należy poczekać zwykle od 4 do 6 tygodni – jednocześnie warto pamiętać, że pierwsze zbliżenia mogą wiązać się z uczuciem dyskomfortu, które jednak z czasem znika. Przez pół roku po usunięciu macicy należy unikać pracy fizycznej, w tym podnoszenia przedmiotów cięższych niż 5 kg. Pozwoli to uniknąć krwotoku oraz przepukliny. Tuż po histerektomii może pojawić się niewielkie krwawienie, które powinno ustąpić po kilku lub kilkunastu tygodniach. Inne możliwe skutki uboczne usunięcia macicy to zakażenie rany pooperacyjnej i krwiak. Groźne powikłania po histerektomii zdarzają się sporadycznie. Są to: uszkodzenie moczowodu, pęcherza moczowego lub jelita. Rzadko dochodzi także do zapalenia jelit. FAQ, czyli najczęstsze pytania o histerektomię Po zabiegu histerektomii można starać się o uzyskanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W tym celu należy udać się do odpowiedniej instytucji i złożyć stosowne dokumenty. W większości przypadków pacjentki po wypisie ze szpitala otrzymują 30 dniowe zwolnienie z pracy. W Polsce nie przeprowadza się histerektomii bez wyraźnych wskazań medycznych. Koszt histerektomii jest uzależniony przede wszystkim od wybranej metody zabiegowej oraz zakresu operacji. Przykładowo, za usunięcie trzonu macicy laparoskopowo trzeba zapłacić średnio 5500 zł. Histerektomia całkowita (laparoskopowo) to już średni koszt w wysokości około 7200 zł. Wielkość i wygląd blizny zależy od wybranej metody zabiegowej oraz rozległości operacji. W przypadku usunięcia macicy przezpochwowo, ślad nie będzie widoczny. Technika laparoskopowa zostawia natomiast trzy niewielkie blizny w miejscach wprowadzenia laparoskopu. Największe ślady zostają po laparotomii. Umów wizytę! Jeśli Ty także chcesz wykonać histerektomię, nie wahaj się dłużej – skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę spośród 28 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny termin. Zadzwoń do nas: 22 417 40 18 (telefon czynny pon – pt, w godz. 8:00 – 18:00) P. Szymanowski, “Około 80 proc. operacji histerektomii można uniknąć” ( Puls Medycyny, 2019 M. Marklowska-Dzierżak, “Histerektomia waginalna — „złoty standard” w ginekologii operacyjnej” ( Puls Medycyny, 2017 E. Woźniakowska, T. Paszkowski, “Ogólnoustrojowe konsekwencje menopauzy chirurgicznej – wpływ wcześnie wdrożonej hormonalnej terapii zastępczej”, Borgis – Nowa Medycyna, 2002 A. Malinowski, G. Maciołek-Blewniewska, “Dlaczego histerektomia pochwowa?”, Ginekologia Polska, 2007 W. H. Parker, “Histerektomia z obustronnym usunięciem przydatków: w poszukiwaniu równowagi między ryzykiem a korzyściami. Wybór kandydatek i monitorowanie wyników leczenia”, Ginekologia po Dyplomie, 2011 Operacja wycięcia macicy (histerektomia) Operacja wycięcia macicy (z greki – histerektomia) stosowana jest zarówno w leczeniu stanów łagodnych (np. mięśniaków), jak i w chorobach onkologicznych narządu rodnego. Możliwa jest histerektomia prosta polegająca na usunięciu macicy z usunięciem lub bez usunięcia przydatków (czyli jajników i jajowodów) oraz histerektomia rozszerzona (radykalna), gdy oprócz macicy i przydatków usuwa się okoliczne węzły chłonne (tzw. limfadenektomia), a niekiedy – górną część pochwy. Wyróżnia się także całkowite wycięcie macicy i histerektomię częściową, zwaną inaczej amputacją nadpochwową lub nadszyjkową trzonu macicy. Wtedy wycięciu podlega jedynie trzon macicy, a pozostawieniu jej szyjka. Wskazania do zabiegu: Występowanie łagodnych guzów macicy w tym mięśniaków gładkokomórkowych, nieprawidłowe krwawienia maciczne, objawy wynikające z ucisku powiększonej macicy na sąsiednie narządy, stany przednowotworowe i nowotworowe narządu rodnego, adenomioza (ogniska endometriozy zlokalizowane w obrębie ściany macicy). W Szpitalu Medicover nasi specjaliści przeprowadzają operacje wycięcia macicy czterema metodami: Histerektomia pochwowa, z/bez usunięciem jajowodu i jajnika Histerektomia przezpochwowa to metoda pozwalająca na usunięcie macicy oraz jajników i jajowodów bez naruszania ciągłości przedniej ściany brzucha. Macica usuwana jest w całości, z jajowodami i jajnikami lub bez jajników, drogą pochwową, po uprzednim odcięciu tą drogą jej połączeń wewnątrzbrzusznych. Ten dostęp operacyjny powinien być rozważany jako pierwszy wybór dla wycięcia macicy. Zabiegi przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym (tzw. narkoza) lub przewodowym. Pobyt w Szpitalu wynosi przeważnie 2-3 doby. Nie ma potrzeby zdejmowania szwów po operacji. Pacjentka może podjąć współżycie po konsultacji z lekarzem, zazwyczaj po ok 6- 12 tygodniach. Histerektomia pochwowa – przewagi nad innymi metodami w większości doniesień histerektomia pochwowa charakteryzuje się niższymi wskaźnikami powikłań w porównaniu do operacji brzusznej i laparoskopowej, jest to najmniej inwazyjna metoda nie pozostają po niej widoczne blizny, okres rekonwalescencji po histerektomii waginalnej jest zwykle krótszy niż po histerektomii brzusznej, usunięcie macicy przez pochwę pozwala uniknąć morcelacji (fragmentacji) wewnątrzbrzusznej macicy i zagrożeń z nią związanych, histerektomia przezpochwowa jest specyficzną operacją, lekarz przeprowadzający ten rodzaj operacji powinien być w niej dobrze wyszkolony. W Polsce nie ma wielu placówek, w których rozważa się wykonanie histerektomii przezpochwowej – Szpital Medicover posługuje się tą metodą standardowo, histerektomia przezpochwowa wskazana jest szczególnie u pacjentek z otyłością i z przeciwwskazaniami do laparoskopii. Przeciwskazania i wykluczenia do wykonania histerektomii pochwowej: nierództwo, wąski kąt łonowy, wąska, długa pochwa, stan po laparotomiach (w tym po cięciach cesarskich), nieruchoma macica (endometrioza lub zapalenie miednicy mniejszej), rozmiar macicy równy lub przekraczający wielkość 16. tygodnia ciąży, przeciwwskazania mają charakter względny, zależny w dużej mierze od doświadczenia operatora. Zabiegi pochwowego wycięcia macicy przeprowadzają doświadczeni specjaliści z zakresu ginekologii: Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Laparoskopowe wycięcie macicy z usunięciem jajowodów z/ bez usunięciem jajników (proste) oraz z limfadenektomią miedniczą i okołoaortalną (rozszerzone). TLH (total laparoscopic hysterectomy, czyli całkowita hysterektomia laparoskopowa) to zabieg obejmujący usunięcie całego organu: trzonu macicy wraz z jajowodami i szyjką macicy. Proste wycięcie macicy stosuje się w schorzeniach łagodnych, rozszerzone w chorobach nowotworowych macicy, gdzie konieczne jest wycięcie dróg chłonnych przez które może szerzyć się nowotwór. Poprzez niewielkie, 10 milimetrowe, nacięcie w okolicy pępka wprowadza się do jamy brzusznej (po jej wypełnieniu dwutlenkiem węgla) układ optyczny laparoskopu. Na monitorze uzyskuje się precyzyjny, trójwymiarowy obraz narządów jamy brzusznej. Zwykle poprzez dwa 5 milimetrowe i jedno 10 milimetrowe nacięcia, zlokalizowane w podbrzuszu, wprowadza się do jamy brzusznej trokary robocze i narzędzia laparoskopowe. Przy ich pomocy wykonuje się wcześniej zaplanowany i omówiony z pacjentką zabieg operacyjny. Po odcięciu chorego narządu od mocujących go fizjologicznych połączeń wewnątrzbrzusznych odcina się go od szczytu pochwy (niekiedy z marginesem pochwy). Wycięty organ wydobywa się z jamy brzusznej przez pochwę. Następnie jej szczyt zszywa, się. Skórę brzucha zamyka się szwami pojedynczymi. Zabiegi przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym (tzw. narkoza). Pobyt w Szpitalu wynosi przeważnie 3- 5 dób. Dlaczego wybrać Szpital Medicover: Dzięki nowoczesnym metodom leczenia zapewniamy krótszy pobyt chorego w szpitalu i szybki powrót do normalnej aktywności fizycznej (w porównaniu z techniką klasyczną), znaczne zmniejszenie dolegliwości bólowych w okresie pooperacyjnym oraz mniejszy odsetek bólu przewlekłego oraz mniejszą ilość zakażeń ran pooperacyjnych Posiadamy wieżę laparoskopową z obrazowaniem 3D, co zwiększa precyzję i bezpieczeństwo w takcie zabiegu, a także pozwala na zastosowanie mniejszej liczby trokarów (mniej blizn – lepszy efekt kosmetyczny i wynikające z tego większe zadowolenie pacjenta) Zabiegi laparoskopowego wycięcia macicy przeprowadzają doświadczeni specjaliści z zakresu ginekologii: Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Operacja usunięcia macicy z usunięciem jajowodów, z usunięciem lub pozostawieniem jajników – całkowita brzuszna histerektomia, prosta lub rozszerzona Histerektomia brzuszna to zabieg operacyjnego usunięcia macicy drogą klasyczną – metodą chirurgii otwartej, czyli poprzez przecięcie powłok brzusznych. Obejmuje ona usunięcie całej macicy – trzonu z jajowodami i szyjki z usunięciem lub bez usunięcia jajników. Materiał operacyjny poddaje się badaniu histopatologicznemu. Najczęściej wykonuje się poprzeczne nacięcie na skórze (na granicy owłosienia łonowego). W przypadku pacjentek bardzo otyłych i/lub, gdy istnieje poprzednia blizna na skórze po wcześniejszych operacjach brzusznych, nacięcie może być przeprowadzone w linii pośrodkowej (skierowane ku górze od spojenia łonowego, do pępka lub powyżej niego). Zabiegi przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym (tzw. narkoza) przewodowym lub mieszanym. Pobyt w Szpitalu wynosi przeważnie 5 dób. Laparotomia, czyli tradycyjne otwarcie powłok brzusznych, powoduje uszkodzenie powięzi i mięśni brzucha, które są jednymi z głównych struktur utrzymujących postawę ciała. Stąd zwykle dłużej występujące dolegliwości pooperacyjne. Metoda ta jest także obarczona większym prawdopodobieństwem zakażenia rany operacyjnej wobec histerektomii pochwowej i TLH Zabiegi całkowitej brzusznej histerektomii w Szpitalu Medicover wykonują doświadczeni specjaliści z zakresu ginekologii: Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Histerektomia w asyście robota da Vinci W Szpitalu Medicover przeprowadzamy histerektomię w asyście robota da Vinci. Tak przeprowadzona operacja, dzięki zastosowaniu najnowszej technologii jest niezwykle precyzyjna – usunięte są jedynie chore tkanki. Ma to szczególne znaczenie w przypadku pacjentek nowotworowych i otyłych. Dzięki histerektomii da Vinci rany pooperacyjne są mniejsze, a ból mniej odczuwalny. Zabieg jest również mniej krwawy, rany pooperacyjne mniejsze, a powikłania rzadsze niż w przypadku operacji metodą klasyczną, a nawet metodą laparoskopową. Operatorem da Vinci jest dr n. med. Joanna Bubak-Dawidziuk Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Oddział Ginekologii Szpital Medicover Aleja Rzeczypospolitej 5 02-972 Warszawa Histerektomia da Vinci – operacja wycięcia macicy robotem da Vinci Wycięcie macicy to dla kobiety trudna decyzja, lecz nierzadko ze względów zdrowotnych, konieczna. W Oddziale Klinicznym Ginekologii i Położnictwa Szpitala na Klinach w Krakowie zespół lekarzy specjalistów posługując się nowoczesnymi metodami robotycznymi, troszczy się o to, aby pacjentki dochodziły do nie tylko zdrowia fizycznego, ale i psychicznego. Czym jest histerektomia, na czym polega zrobotyzowana laparoskopia wykonywana techniką endoskopową oraz jak przygotować się do zabiegu? Histerektomia – co to jest? Histerektomia radykalna to całkowite usunięcie macicy w przypadku zdiagnozowania choroby nowotworowej. Decyzję o konieczności przeprowadzenia zabiegu oraz skierowania pacjentki do szpitala, po przeprowadzonych wcześniej szczegółowych badaniach, podejmuje ginekolog. Wskazania do histerektomii to między innymi choroba nowotworowa w postaci raka szyjki lub trzonu macicy, stany przednowotworowe czy rosnące mięśniaki. Wśród objawów, które powinny zaniepokoić kobietę i skłonić ją do niezwłocznego umówienia się na wizytę u specjalisty są: długotrwałe i nawracające krwawienia krwawienia międzymiesiączkowe obfite i bolesne miesiączki ból podczas stosunku Należy pamiętać jednak, że wyżej wymienione objawy nie muszą świadczyć o chorobie nowotworowej oraz że każda z kobiet nie powinna zapominać o regularnych, corocznych wizytach profilaktycznych u ginekologa oraz cytologii. Na czym polega zabieg usunięcia macicy? Histerektomia radykalna polega na wycięciu macicy, górnej części pochwy oraz najbliższych węzłów chłonnych. Metoda tradycyjna opiera się na wprowadzeniu kobiety w narkozę, a następnie otwarciu jamy brzusznej pacjentki. W Szpitalu na Klinach w Krakowie operacje ginekologiczne wykonywane są przy użyciu robota da Vinci, a co się z tym wiąże – rezygnuje się z otwarcia jamy brzusznej i wprowadza narzędzia laparoskopowe przez małe nacięcia skóry w okolicy pępka. Ze zrobotyzowaną techniką leczenia wiąże się mnóstwo zalet, chociażby minimalizacja utraty krwi oraz skrócony okres rekonwalescencji. Operacje ginekologiczne da Vinci Robot da Vinci to nowoczesne urządzenie niezastąpione w wykonywaniu precyzyjnych operacji takich jak usunięcie raka prostaty czy radykalne wycięcie macicy. Jego działanie opiera się na zrobotyzowanej laparoskopii, czyli wprowadzaniu instrumentów chirurgicznych przez niewielkie nacięcie jamy brzusznej, bez jej całkowitego otwierania. Małoinwazyjne operacje ginekologiczne możliwe są dzięki specyficznej budowie robota da Vinci, składającego się z: konsoli z manetkami – układ sterowniczy, przy którym zasiada i którym posługuje się chirurg, minimalizuje ewentualne drżenie rąk oraz amortyzuje jego nagłe ruchy, co dodatkowo wpływa na dużą dokładność oraz bezpieczeństwo przeprowadzanych operacji; czterech ramion zakończonych narzędziami chirurgicznymi EndoWrist oraz kamery – na końcu trzech ramion znajdują się instrumenty imitujące ruchy człowieka, mogące przecinać, zszywać czy chociażby manipulować tkankami, czwarte ramię zakończone jest kamerą endoskopową; układu wizyjnego, umożliwiającego obserwację trójwymiarowego obrazu w niemal dwudziestokrotnym powiększeniu, który z kolei przesyłany do stanowiska chirurga, pozbawiany jest wszelkich szumów czy zakłóceń. Konstrukcja tej rewolucyjnej maszyny zaprojektowanej przez amerykańską firmę Intuitive Surgical pozwala na wykonanie niezwykle precyzyjnych, a także skomplikowanych zabiegów na najbardziej ukrwionych narządach wewnętrznych. Zalety wykorzystania robota da Vinci Korzyści z przeprowadzania operacji ginekologicznych z wykorzystaniem robota da Vinci w Szpitalu na Klinach,w porównaniu do histerektomii tradycyjnej, jest niezaprzeczalnie więcej. Główną zaletą jest to, że nie otwiera się jamy brzusznej pacjentki, lecz wprowadza instrumenty chirurgiczne przez niewielkie nacięcia. To z kolei minimalizuje utratę krwi, zmniejsza ból pooperacyjny, skraca pobyt w szpitalu, umożliwia szybszy powrót do zdrowia, a co ważne dla kobiet – nie pozostawia dużych i nieestetycznych blizn. Korzyści z histerektomii da Vinci są zauważalne nie tylko dla pacjentek, ale i dla chirurgów onkologów. Wśród zalet należy wymienić wysoką precyzję wykonywanego zabiegu usunięcia macicy, możliwą dzięki nowoczesnej kamerze wizyjnej przesyłającej dokładny, trójwymiarowy i dwudziestokrotnie powiększony obraz narządów wewnętrznych. Poza tym za pomocą niwelowania drżenia rąk oraz kompensowania gwałtownych ruchów chirurg onkolog może w pełni skupić się na skomplikowanej operacji przeprowadzanej na silnie unaczynionych narządach. Nowoczesna technologia w postaci rewolucyjnego robota da Vinci to nowe możliwości leczenia, które docenią nie tylko pacjenci, ale i specjaliści. Opis zabiegu histerektomii Histerektomia przy użyciu robota da Vinci polega na umieszczeniu w ciele pacjentki czterech trokarów, w środku których znajdą się instrumenty chirurgiczne oraz kamera endoskopowa. Podczas całego zabiegu, robotem steruje wykwalifikowany chirurg, siedząc przy specjalnie zaprojektowanym siedzisku, wyposażonym w manetki oraz obserwując trójwymiarową i powiększoną wizję z kamery endoskopowej. Radykalne usunięcie macicy przeprowadzane jest w znieczuleniu ogólnym i trwa około 120 do 240 minut. Po histerektomii kobiety przebywają w krakowskim Szpitalu na Klinach pod okiem specjalistów, dochodzą do zdrowia. Histerektomia – jak się przygotować? Przed zabiegiem wycięcia macicy pacjentka przechodzi szereg badań zleconych przez lekarza specjalistę – na ich podstawie podejmuje się decyzję o hospitalizacji. Jeżeli badania były przeprowadzane w innej placówce, należy dostarczyć je na minimum 7 dni przed wyznaczonym terminem histerektomii. Pacjentki skierowane na zabieg usunięcia macicy przyjmowane są dzień przed planowaną datą zabiegu chirurgicznego. Przygotowanie do operacji histerektomii obejmuje spożycie posiłków do godziny 18:00 oraz przyjęcie płynów do godziny 24:00 w dniu poprzedzającym zabieg, natomiast w dniu wyznaczonej histerektomii zabrania się jedzenia i picia. Ponadto z pomocą pielęgniarki kobiety powinny wykonać niezbędną higienę, w skład której wchodzi ogolenie okolic intymnych czy dezynfekcja. Pacjentka, przebywając w Szpitalu na Klinach w Krakowie zarówno przed, w trakcie, jak i po histerektomii objęta jest opieką takich specjalistów jak: lekarz anestezjolog psychoonkolog fizjoterapeuta dietetyk Szczegółowych informacji o tym, jak przygotować się do histerektomii oraz zaleceń indywidualnie dopasowanych do zdrowia pacjentki udzieli specjalista. Przebieg zabiegu chirurgicznego usunięcia macicy Jeszcze przed wykonaniem histerektomii przy użyciu robota da Vinci, pacjentka informowana jest zarówno o licznych zaletach metody robotycznej, jak i ewentualnych, lecz bardzo rzadkich powikłaniach. Następnie, pod stałą opieką anestezjologa zostaje wprowadzana w znieczulenie ogólne, po czym na nadgarstku operowanej personel medyczny umieszcza wenflon, aby na bieżąco, drogą dożylną podawać leki, a w pęcherzu moczowym umiejscawia cewnik odprowadzający mocz. Kolejno wykwalifikowany operator robota da Vinci poprzez niewielkie nacięcia wprowadza do jamy brzusznej instrumenty chirurgiczne oraz dwutlenek węgla. Specjalista z poziomu konsoli z najwyższą precyzją steruje narzędziami oraz kamerą endoskopową, stopniowo oddzielając macicę od pozostałych tkanek. Odseparowany narząd wyprowadza poprzez wzierniki laparoskopowe lub drogą przezpochwową. W trakcie histerektomii koagulowane są naczynia krwionośne, co zapobiega nadmiernej utracie krwi oraz przyspiesza proces gojenia rany. System EndoWrist naśladujący ruchy ludzkich rąk przy jednoczesnym, minimalnym inwazyjnym sposobie operacji pozwala przeprowadzić niezwykle dokładne i skomplikowane zabiegi ginekologiczne. Dotatkowo w naszej placówce stosujemy metodę TMMR, która oprócz niskiej inwazyjności cechuje się tym, że operator oprócz anatomii bierze także pod uwagę rozwój embrionalny. Wiemy, że tkanka nowotworowa rozprzestrzenia się właśnie zgodnie z tym rozwojem. Pozwala to z jednej strony na oszczędzenie narządów sąsiednich takich jak np. pęcherz moczowy, a także oszczędzenie nerwów co zapobiega wielu przykrym dla pacjentki problemom związanym z funkcjonowaniem pęcherza moczowego. Po operacji robotycznej metodą TMMR możliwa jest również rezygnacja z naświetlania, które jest standardem leczenia po operacjach klasycznych. Naświetlanie może jednak powodować poważne skutki uboczne, zakłócać funkcję pęcherza, ale także funkcje seksualne. Operacja TMMR daje pacjentce szansę na te same wyniki leczenia w przypadku nowotworów szyjki macicy, jak operacja klasyczna jednak bez typowych dla tych procedur obciążeń i poważnych skutków ubocznych. Po histerektomii w krakowskim Szpitalu na Klinach pacjentka, pod opieką zespołu specjalistów, przechodzi kilkudniowy okres hospitalizacji. Powikłania śródoperacyjne Histerektomia radykalna da Vinci to poważny zabieg ginekologiczny i podobnie jak w przypadku nawet najmniejszej ingerencji w ciało pacjenta, niesie ze sobą ryzyko powikłań. Aby je zminimalizować, kobiety obejmowane są opieką specjalistów, a znieczulenie ogólne podawane jest pod okiem doświadczonego lekarza anestezjologa. Ponadto pacjentka przygotowująca się do histerektomii powinna powiadomić ginekologa o przebytych chorobach, bieżących dolegliwościach, zwłaszcza tych układu krążeniowego oraz przyjmowanych lekach. Wśród możliwych, lecz rzadko pojawiających się powikłań śródzabiegowych wymienia się: konieczność otwarcia jamy brzusznej na skutek wystąpienia krwotoku śródoperacyjnego, uszkodzenie pęcherza moczowego, jelita cienkiego czy grubego, a także powikłania związane ze znieczuleniem takie jak: udar mózgu lub zawał serca. Powikłania pozabiegowe Komplikacje pozabiegowe mogą wystąpić w przypadku niewłaściwego pielęgnowania rany pooperacyjnej czy nieprzestrzegania zasad rekonwalescencji. Od tego, czy pojawią się powikłania po zabiegu histerektomii radykalnej, zależy także stopień zaawansowania schorzenia. Aby zminimalizować ryzyko powikłań pozabiegowych, należy rzetelnie wypełniać zalecenia specjalistów, a w razie zaobserwowania niepokojących objawów, od razu zgłosić je personelowi medycznemu. Wśród powikłań pozabiegowych wymienia się: wystąpienie przetoki, zaburzenia czynności pęcherza moczowego czy zakażenie rany pooperacyjnej. Histerektomia – jak usunięcie macicy wpływa na życie? Histerektomia to operacja usunięcia macicy (niekiedy połączona z wycięciem przydatków, czyli jajników i jajowodów). Zabieg ma charakter nieodwracalny, dlatego decyzja o jego podjęciu musi być oparta na konkretnych wskazaniach zdrowotnych i potwierdzona świadomą zgodą pacjentki_a. Histerektomia – przyczyny operacji Histerektomię – oprócz stwierdzonej choroby nowotworowej – wykonuje się w niżej wymienionych przypadkach (jeśli pacjent_ka nie ma dalszych planów rozrodczych): mięśniaki macicy– powodują bolesne, obfite i długie krwawienia miesiączkowe; endometrioza – charakteryzuje się obecnością komórek błony śluzowej trzonu macicy poza jej jamą, co wywołuje stany zapalne i niezwykle silne dolegliwości bólowe w trakcie menstruacji. Więcej o tej chorobie przeczytasz w naszych artykułach: co to jest endometrioza, jej diagnostyka i leczenie, operacja endometriozy oraz endometrioza a ciążka i niepłodność; zaburzenia statyki narządu rodnego – czyli obniżanie się, a niekiedy nawet wypadanie macicy; mogą być spowodowane licznymi porodami, osłabieniem mięśni dna miednicy, pracą fizyczną lub podeszłym wiekiem. Postaw na komfort i świadomą ochronę menstruacyjną! Zapomnij o przeciekaniu i podrażnieniach. Cztery typy histerektomii Całkowita – usunięcie całej macicy (czyli zarówno trzonu macicy, jak i szyjki). Częściowa – w przypadku histerektomii częściowej usuwany jest jedynie trzon macicy. Całkowita z usunięciem przydatków – oprócz macicy podczas operacji usuwane są także przydatki (czyli jajniki i jajowody). Radykalna – usunięcie macicy wraz z górną częścią pochwy i okolicznymi węzłami chłonnymi. W jakich przypadkach usuwa się jajniki i jajowody? To, jak radykalna powinna być wykonywana operacja usunięcia macicy, zależy od schorzenia i ogólnego stanu zdrowia pacjentki_a. Najczęściej tę najbardziej rozbudowaną histerektomię wykonuje się w przypadku zdiagnozowanych nowotworów macicy lub przydatków. Przy braku tego typu wskazań jajniki się pozostawia. Jajowody usuwa się, ponieważ jako struktury nie są dalej potrzebne (stanowią tunel łączący jajnik z jamą macicy) – dodatkowo ich wycięcie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jajnika (który może wywodzić się właśnie z jajowodu, a konkretnie z jego lejka). Usunięcie przydatków często ma charakter profilaktyczny dla osób obciążonych genetycznie takimi chorobami. Metody operacyjnego usunięcia macicy Dzięki rozwojowi chirurgii histerektomia może zostać wykonana na 3 poniższe sposoby: Laparoskopowa Wykonuje się ją w znieczuleniu ogólnym. W trakcie operacji ginekolog wprowadza przez niewielkie nacięcia w okolicy pępka laparoskop, czyli urządzenie umożliwiające wgląd we wnętrze jamy brzusznej. Następnie w ruch idą narzędzia laparoskopowe, dzięki którym macica jest odcinana. Jeśli zabieg dotyczy całej macicy, to usuwa się ją przez pochwę, a jeśli tylko jej trzonu – odcina się go od szyjki macicy i po rozdrobnieniu w jamie brzusznej wyjmuje kawałkami przez nacięcie brzuszne. Przezbrzuszna (laparotomia) Ta metoda nazywana jest też klasyczną. Wykonuje się ją w znieczuleniu ogólnym. Nacięcie jamy brzusznej może być poprzeczne lub podłużne. Lekarz zleca laparotomię, jeżeli technicznie nie da się wykonać laparoskopii (na przykład przy bardzo dużych zmianach, rozsianej chorobie nowotworowej lub jeżeli pacjent_ka jest po licznych operacjach brzusznych i mogą z tego powodu wystąpić zrosty). Laparotomię wybierają także ci operatorzy, którzy nie mają doświadczenia w operacjach laparoskopowych. Charakter operacji przezbrzusznej wiąże się z gorszym efektem kosmetycznym i długim gojeniem się ran pozabiegowych. Przezpochwowa Jest najmniej inwazyjną metodą usunięcia macicy. Laparotomia (otwarcie powłok brzusznych) pozostawia rozległą ranę, rekonwalescencja może więc trwać długo; laparoskopia z kolei wymaga mniejszego nacięcia, jednak po zabiegu również pozostają rany. Operacja przezpochwowa wiąże się z mniejszym bólem i ryzykiem pooperacyjnych powikłań. Ponadto nie pozostawia widocznych blizn. Rekonwalescencja po usunięciu macicy Histerektomia to poważny zabieg, z którym wiąże się bardzo dużo stresu, obaw i lęku. Pobyt w szpitalu po zabiegu trwa najczęściej od 1 do 5 dni, a powrót do pełnej sprawności następuje po okresie około 2 miesięcy. Są to oczywiście uśrednione informacje – to, jak szybko i w jaki sposób przebiegać będzie rekonwalescencja po usunięciu macicy, zależy od kilku czynników: sprawności i stanu zdrowia przed operacją, powodu przeprowadzenia histerektomii, typu i metody wykonania zabiegu, przebiegu operacji. Po usunięciu macicy ginekolog najczęściej wypisuje 30-dniowe zwolnienie lekarskie. Kontrola powinna odbywać się co rok, a w przypadku osób, u których usunięcie macicy było uwarunkowane kwestiami onkologicznymi – od 2 do 3 razy w roku. Po tego typu operacjach uwarunkowanych chorobą nowotworową wciąż konieczna może być dalsza chemio- lub radioterapia. Przez około pół roku po operacji dobrze jest powstrzymywać od obciążania organizmu, dźwigania i nadmiernego przemęczania się. Należy stopniowo powracać do aktywności fizycznej i „starego” trybu życia. A jeśli chodzi o seks – warto poczekać kilka tygodni z rozpoczęciem współżycia. Podczas zbliżeń po operacji może bowiem pojawiać się dyskomfort i niewielki ból, które z czasem powinny jednak minąć. Oczywiście, jeżeli okresowi rekonwalescencji towarzyszą inne niepokojące objawy, trzeba niezwłocznie skonsultować je z lekarzem prowadzącym. Usunięcie macicy – skutki uboczne Ewentualne powikłania po histerektomii nie różnią się zbytnio od tych, które mogą pojawić się po każdym zabiegu ginekologicznym. W trakcie hospitalizacji, ale także przez jakiś czas po opuszczeniu szpitala, dana osoba powinna pozostać pod ścisłą opieką lekarza. Przez pierwsze 2 tygodnie po zabiegu mogą bowiem wystąpić: krwawienia z dróg rodnych, powikłania zatorowo-zakrzepowe, nietrzymanie moczu (najczęściej wskutek obniżenia ścian pochwy), infekcje cewki moczowej i pęcherza. Dyskretne wsparcie w rekonwalescencji Jeśli podczas zabiegu usunięto macicę, nie było wskazania ani konieczności, aby wycięte były również jajniki, a pacjent_ka jest w wieku przedmenopauzalnym, to będą one wciąż produkować hormony płciowe. Rzecz ma się inaczej w przypadkach, kiedy konieczne było bardziej radykalne postępowanie i dokonano wycięcia macicy wraz z przydatkami. Skutki uboczne usunięcia przydatków Usunięcie jajników u osób w okresie przedmenopauzalnym prowadzi do bardzo szybkiego spadku poziomu hormonów płciowych (estrogenów) w organizmie. Najczęściej jest to przyczyną dolegliwości charakterystycznych dla klimakterium, takich jak: uderzenia gorąca i potliwość w nocy, zaburzenia snu, wahania nastrojów. Stan ten nazywamy menopauzą chirurgiczną, czyli taką pojawiającą się wskutek interwencji medycznych. Wystąpienie objawów przedwczesnego klimakterium powoduje, że pobyt w szpitalu może być dłuższy, a sama jakość rekonwalescencji – gorsza. (Estrogenowa) zastępcza terapia hormonalna Celem terapii hormonalnej po histerektomii jest niwelowanie wspomnianych wyżej negatywnych skutków wygasania funkcji gonad. Przewlekły niedobór hormonów płciowych może znacząco wpłynąć na jakość życia i nieść poważne reperkusje dla zdrowia, między innymi: Choroby układu sercowo-naczyniowego – takie jak choroba wieńcowa, zaburzenia rytmu serca. Osteoporoza – spadek ilości masy kostnej i zaburzenia struktury kości. Może to prowadzić do tak zwanych złamań osteoporotycznych, które goją się długo i nieefektywnie oraz mogą prowadzić do trwałego kalectwa. Problemy natury psychicznej, często związane ze sferą seksualną – operacja usunięcia macicy i przydatków oraz związana z nimi menopauza chirurgiczna mogą powodować suchość pochwy (ze względu na zmniejszoną produkcję śluzu), spadek libido, nietrzymanie moczu czy wzrost masy ciała. Dla wielu osób wiąże się to z dużą ilością stresu, wstydu i skrępowania, a tak duży ładunek emocjonalny może prowadzić do rozwinięcia się depresji i zaburzeń obrazu własnego ciała oraz obniżonej samooceny. Poziom estradiolu, czyli podstawowego estrogenu, gwałtownie spada już w pierwszej dobie po operacji. Lekarz powinien regularnie weryfikować efekty terapii, a także dążyć do ustalenia optymalnej dawki i formy jej podawania. Jakkolwiek stosowanie zastępczej terapii hormonalnej może być konieczne i korzystne dla kondycji zdrowotnej i samopoczucia, tak wiąże się z ryzykiem pojawienia się powikłań. Stąd tak szeroki dyskurs na temat tej formy wspomagania organizmu – lekarz powinien przedyskutować z pacjentką_em wszelkie jej aspekty, zarówno te pozytywne, jak i negatywne. Skutki związane z przyjmowaniem zastępczej terapii hormonalnej uzależnione są między innymi od: wieku, chorób współistniejących, wieku wystąpienia menopauzy chirurgicznej. Główny element zastępczej terapii hormonalnej stanowi estrogen. Aby zapobiegać rozwojowi raka endometrium, dołącza się też progesteron i to on jest odpowiedzialny za większość niepożądanych skutków tego typu leczenia (możliwość wystąpienia raka sutka, powikłania zakrzepowo-zatorowe i tak dalej). U osób po menopauzie, którym usunięto macicę, stosowanie ETZ: nie wpływa znamiennie na ryzyko incydentów wieńcowych inwazyjnego raka sutka i ogólny stan, zwiększa ryzyko udaru mózgu, zmniejsza ryzyko złamań związanych z osteoporozą. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjentki_a któreś z tych schorzeń, lekarz – zamiast doustnej suplementacji – może zaproponować terapię przezskórną. Po operacji usunięcia przydatków terapia hormonalna podawana bywa także donosowo. Usunięcie macicy a współżycie seksualne Prawie każdy, nawet najmniej inwazyjny zabieg niesie ze sobą możliwości wystąpienia skutków ubocznych i powikłań. Nie zawsze jednak dotyczą one jedynie sfery fizycznej – wycięcie macicy to dla wielu osób niezwykle ciężkie i wymagające wsparcia psychicznego doświadczenie. Osoby, które poddają się histerektomii, często obawiają się utraty swojej „kobiecości”. Wiele z nich po operacji czuje się mniej atrakcyjnie, a seks z partnerem_ką – zamiast radości i satysfakcji – dostarcza więcej stresu i lęku (i to nie tylko z powodu pozabiegowych dolegliwości). Macica wielu osobom kojarzy się z atrybutem kobiecości, kolebką supermocy, jaką jest możliwość wydania na świat potomstwa. Oczywiście postrzeganie roli i znaczenia tego narządu to kwestia indywidualna, ale także zależna od kultury i społeczności, w jakiej żyjemy. Nie każda osoba pragnie mieć dzieci – ale co, jeśli operacja usunięcia macicy wpłynie na jakość życia seksualnego? Niezależnie od pragnień i aspiracji histerektomia w obu przypadkach wzbudza podobne lęki i wątpliwości. Z drugiej strony operacje ginekologiczne (takie jak histerektomia) mogą pozytywnie wpłynąć na jakość życia seksualnego wskutek niwelowania dolegliwości bólowych (wywołanych na przykład obecnością mięśniaków macicy). Za odczuwanie bodźców seksualnych odpowiadają też zewnętrzne narządy płciowe i odpowiednia ich stymulacja. Kwestia wpływu histerektomii na współżycie seksualne jest więc dyskusyjna i zależna od indywidualnych uwarunkowań. Cel operacji usunięcia macicy stanowi przede wszystkim konieczna poprawa i ochrona zdrowia. Radykalne zabiegi, podczas których usuwa się macicę i przydatki, często są formą ratowania życia w przebiegu chorób nowotworowych.

usunięcie macicy po 60 roku życia